LE P'TIT QUINQUIN

Typique de Lille, l'canchon-dormoire.
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main. 
Ainsi l'aut' jour, eun pauv' dintelière,
In amiclotant sin p'tit garchon 
Qui d'puis trois quarts d'heure, n'faijot qu'braire, 
Tâchot d'lindormir par eun' canchon. 
Ell' li dijot: Min Narcisse, 
D'main t'aras du pain d'épice 
Du chuc à gogo 
Si t'es sache et qu'te fais dodo. 
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main. 
Et si te m'laich eun'bonn' semaine, 
J'irai dégager tin biau sarau, 
Tin patalon d'drap, tin gilet d'laine 
Comme un p'tit milord te s'ras farau 
J't'acaterai, l'jour de l'ducasse 
Un porichinel cocasse,
Un turlutu, 
Pour jouer l'air du capiau-pointu. 
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main
Nous irons dins l'cour Jeannette-à-Vaques,
Vir les marionnett's. Comme te riras, 
Quand t'intindras dire: un coups pou Jacques 
Pà d'porichinel qui parl' magas.
Te li mettra din s'menotte,
au lieu d'doupe, un rond d'carotte
it'dira merci 
Pins' comme nous arons du plaisi 
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main
Et si par hasard sin maite s'fâche,
Ch'est alors Narcisse; que nous rirons!
sans n'avoir invi', j'prindrai m'nair mache 
J'li dirai sin nom et ses sournoms,
J'li dirai des faribolles
I m'in répondra des drôles;
Infin un chacun 
Vera deux pesta'c au lieu d'un
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main
Allons serr' tes yeux, dors min bonhomme
J'vas dire eun' prière à P'tit-Jésus
Pou'qui vienne ichi, pindant tin somme, 
T'fair' rêver qu'j'ai les mains plein d'écus, 
Pour qu'i t'apporte eun'coquille, 
Avec du chirop qui guile 
Tout l'long d'tin minton 
Te pourlèqu'ras tros heur's de long 
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main
L'mos qui vient, d'Saint'Nicolas ch'est l'fête.
Pour sûr, au soir, i viendra t'trouver.
It f'ra un sermon, et t'laich'ra mette 
In d'zous du ballot, un grand pannier. 
I l'rimplira, si tes sache 
d'séquois qui t'rindront bénache, 
San cha, sin baudet 
T'invoira un grand martinet.
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main
Ni les marionnettes, ni l'pain n'épice 
N'ont produit d'effet. Mais l'martinet 
A vit rappagé l'petit Narcisse, 
Qui craignot d'vir arriver l'baudet 
Il a dit s'canchon dormoire 
S'mèr, l'a mis dins d'nochennoire 
A r'pris son coussin, 
Et répété vingt fos che r'frain. 
Dors min p'tit Quinquin Min p'tit pouchin min gros rojin
Te m'fras du chagrin si te ne dors point ch'qu'à d'main

Numéro Y&T 3772

Pour assister à d’autres évènements.